|
Jesteśmy wszyscy bardzo zadowoleni, że Akademia cieszyła się zainteresowaniem w środowisku. W końcu niewiele jest możliwości zaimponowania klientowi. A odznaka Akademii Ubezpieczeń i wpis do Złotej Księgi to już nie lada osiągnięcie. Mamy głębokie przekonanie, że coraz więcej osób będzie brało udział w Akademii, a jej poziom z roku na rok będzie coraz trudniejszy. Ale to oczywiście przyszłość. A na razie mamy podsumować to, co się wydarzyło dotychczas. Pojawiły się wątpliwości i pytania dotyczące pytań. Niektóre całkiem zasadne, inne mniej. Generalnie przyjęliśmy następującą zasadę – wszystkie wątpliwości będziemy rozstrzygali na korzyść uczestników konkursu. Zasada pro publico bono wydaje się najlepszym rozwiązaniem i – jestem głęboko przekonany – nie zaszkodzi nikomu!
Część wątpliwości możemy uznać za zasadne, część jest do zakwestionowania. Jest też sporo wątpliwości, których nie możemy zaliczyć na korzyść pytających, stosując nawet przyjętą zasadę. Wynikają one albo z braku zrozumienia problemu, albo z pobieżnego i niedokładnego przeszukania źródeł. Zacznijmy od tego, co najłatwiejsze.
Mea maxima culpa
Moja wina, czyli oczywiste błędy z mojej strony, niepodlegające żadnej dyskusji. Są to:
Pytania 6 i 38 – oczywiście, właściwy rok stworzenia tablic śmiertelności to 1693, a ja błędnie napisałem rok wcześniej.
Źródło: Nowa Encyklopedia Powszechna PWT 1995 r. Tom I, str. 80 AKTUARIALNA MATEMATYKA ...początki m.a. sięgają prac E. Halleya, który w 1693 r. na podstawie wrocł. Ksiąg parafialnych oprac. pierwsze tablice wymieralności, obliczając prawdopodobieństwo dożycia określonego wieku i podając zasady obliczenia wartości renty...
Tak to uzasadnił Pan Stanisław Grzebieluch w swoim liście – ma Pan rację, w żaden sposób nie mogła to być data 1692 r. podana w odpowiedziach. Ten sam problem powtórzył się w pytaniu 38.
Pytanie 54 – oczywiście ustawa z dnia 28.07.1990 r. wprowadziła zarówno likwidację ubezpieczeń ustawowych, jak i wprowadzenie ubezpieczeń obowiązkowych, a zatem sugerowanie jednej tylko odpowiedzi jest błędne.
Pytanie 93 – ustawa mówi jedynie o tym, że Ministerstwo Finansów powołuje komisję egzaminacyjną i w jej skład wchodzi przedstawiciel PIU. Nie ma mowy o tym, że wchodzą przedstawiciele Ministerstwa Finansów. Jest to pytanie postawione nieprecyzyjnie.
Art. 37c.
1. Minister Finansów:
1) powołuje Komisję Egzaminacyjną dla Aktuariuszy i ustala regulamin jej działania,
2) ustala wysokość opłat egzaminacyjnych dla osób przystępujących do egzaminu przed Komisją, o której mowa w pkt 1, a także wysokość wynagrodzenia dla członków Komisji za udział w przeprowadzeniu egzaminu,
3) ustala zakres obowiązujących tematów egzaminu i tryb jego składania.
2. W skład Komisji Egzaminacyjnej dla Aktuariuszy wchodzi przedstawiciel Polskiej Izby Ubezpieczeń.
3. Minister Finansów ogłasza listę aktuariuszy w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów.
Dopuszczamy zatem zarówno odpowiedź, że w jej skład wchodzi przedstawiciel Polskiej Izby Ubezpieczeń, jak i odpowiedź – przedstawiciel Ministerstwa Finansów.
Na tym kończy się mea maxima culpa, a zaczyna
Tua maxima culpa
Twoja wina, czyli błąd ze strony uczestnika. Kwestionowane pytania:
Pytanie 22
W razie powstania szkody Towarzystwo wypłaci z tytułu polisy OC odszkodowanie w wysokości:
a) Do sumy gwarancyjnej,
b) Do wysokości kwoty ustalonej między ubezpieczającym a osobą poszkodowaną i suma ta jest uzgodniona z Towarzystwem,
c) Kwoty zaproponowanej w ramach ugody stron.
Sugerowanie odpowiedzi b jest bezsensem. Zrobiłem jako kierowca komuś szkodę, ustalam z poszkodowanym, ile mu się należy odszkodowania i przekazuję to do TU?
Nie mogę uznać takiej interpretacji!
Zakres ochrony ubezpieczeniowej
§10.1. Z ubezpieczenia OC przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem są zobowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia.
4. Odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem, najwyżej jednak do ustalonej w umowie sumy gwarancyjnej. Suma gwarancyjna nie może być niższa niż równowartość w złotych 600 tys. euro, ustalona przy zastosowaniu kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego według tabeli kursów nr 1 każdego roku, w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki są objęte ubezpieczeniem, bez względu na liczbę poszkodowanych osób.
Pytanie 29
„Wypadkiem ubezpieczeniowym jest zdarzenie losowe objęte ochroną ubezpieczeniową”. Nie mogę uznać interpretacji, że jest to odstępstwo od prawidłowości statystycznej.
Pytanie 36
Od kiedy można mówić o różnych formach ubezpieczeń:
a) Od końca XIX w.,
b) Od epoki nowożytnej w XVII w.,
c) Od epoki starożytnej Imperium Rzymskiego.
W starożytności, a następnie w średniowieczu oprócz quasi ubezpieczeń transportowych wykształciły się różne inne formy pokrywania szkód i potrzeb majątkowych, związanych z określonymi zdarzeniami losowymi dotyczącymi życia oraz mienia człowieka. Można je zaliczyć do prymitywnych form ubezpieczenia na życie oraz ubezpieczeń majątkowych. Nie mogę uznać interpretacji, że jest to od XVII w.
Pytanie 58
Art. 10.
1. Zakład ubezpieczeń nie może zajmować się bezpośrednio inną działalnością gospodarczą poza działalnością ubezpieczeniową i z nią związaną.
Działalność kredytową mogą prowadzić w Polsce tylko banki. Kredyt to pożyczanie cudzych pieniędzy na procent. TU może robić pożyczki, czyli pożyczać własne pieniądze pod zastaw polisy, ale nie jest to kredyt. I dlatego nie mogę uznać interpretacji, że niektóre firmy tak robią.
Pytania 69 i 73
Totalny brak zrozumienia u niektórych uczestników. W pytaniu 69. pytam o równowartość 2000 zł po latach, czyli ile muszę mieć nominalnie więcej, żeby kupić nadal za 2000 zł. Na przykład: jeśli mam 1000 zł, a inflacja wynosi 10%, to w następnym roku muszę mieć1100 zł, żeby kupić za tyle samo. W pytaniu 76. jest dokładnie odwrotnie – chodzi o wartość nabywczą 2000 zł po latach, czyli mając za 20 lat 2000 zł w kieszeni, uwzględniwszy inflację, kupuję za mniej. Na przykład: miałem 1000 zł, inflacja wyniosła w ciągu roku 10%. Za 1000 zł dziś kupuję tyle, ile za 900 zł przed rokiem.
Nie mogę uznać interpretacji, że tego się nie da obliczyć albo że wszystkie odpowiedzi są złe.
Wątpliwości wspólne
Pytanie 7
Suma ubezpieczenia w ubezpieczeniach budynków i mieszkań odpowiada:
a) Wartości początkowej budowli wynikającej z ewidencji księgowej,
b) Faktycznej wartości obiektu w dniu likwidacji szkody,
c) Ustalonej przez rzeczoznawcę wartości obiektu.
Pojęcie budowli nie dotyczy budynków i mieszkań. Wg Prawa Budowlanego (ust. z dn. 07.07.1974 r. z późniejszymi zmianami DzU nr 106 z 2000 r.) art. 3 ust. 3 „Budowla – każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury. Jak lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty... – pisze pan Feliks Słodkowski i dodaje – Suma ubezpieczenia budynków i mieszkań może odpowiadać wartości początkowej księgowej brutto lub netto, ale też może odpowiadać wartości ustalonej przez rzeczoznawcę. Przecież właściciel mieszkania nie prowadzi księgowości, stąd najczęściej s.u. mieszkań odpowiada wartości ustalonej przez rzeczoznawcę lub średniej wartości 1m2 mieszkania na danym terenie. Stąd uważam, że odpowiedź c jest właściwą.
Interpretacja taka ma sens tylko wtedy, gdy rzeczoznawca wydaje opinię przed szkodą, po szkodzie zakład płaci tylko do wysokości szkody zawartej w umowie ubezpieczenia.
Ponadto średnia wartość na danym terenie nie bierze się znikąd, tylko z wartości księgowych. Nie może być tak, że jest to wartość w dniu likwidacji szkody, bo po szkodzie nie da się już ustalić wartości inaczej niż na podstawie ewentualnych rachunków, ale i te, jeśli podnoszą wartość obiektu, nic nie dadzą, bo TU odpowiada przecież do wysokości kontraktu, np. ubezpieczyłem dom na 600 tys. zł, a następnie wyposażyłem dodatkowo w klimatyzację oraz saunę i wanny do hydromasażu, podniosłem wartość budynku o 100 tys. zł, ale na polisie jest 6 mln zł, dom spłonął i nikt za to nie zapłaci więcej.
Ponieważ jest to nieprecyzyjne, pro publico bono przyznajemy punkty za odpowiedzi a i c.
Pytania 15 i 16 dotyczyły przechowywania i transportu pieniędzy. Ponieważ nie podałem precyzyjnie, skąd są te warunki, otrzymaliśmy informację od pana Zbigniewa Czecha:
Za szkodę w wartościach pieniężnych powstałą wskutek rabunku dokonanego podczas przenoszenia lub przewożenia tego mienia Agropolisa odpowiada w granicach sumy ubezpieczenia ograniczonej limitami zależnymi od sposobu ich ochrony w czasie transportu:
– bez konwojenta – 10% j.o.,
– z jednym konwojentem nieuzbrojonym – 50% j.o.,
– z dwoma konwojentami nieuzbrojonymi – 100% j.o.,
– z jednym konwojentem uzbrojonym – 200% j.o.,
– z dwoma lub trzema konwojentami uzbrojonymi – 500% do 1000% j.o.
W zależności od rodzaju schowka suma ubezpieczenia wartości pieniężnych ograniczona jest do kwoty odpowiadającej jednostce obliczeniowej. Wielkość zapasu środków płatniczych może wynosić:
– w kasecie stalowej – 30% j.o.,
– w szafie stalowej klasy II – 50% j.o.,
klasy III – 100% j.o.,
klasy IV – 500% j.o.,
– w szafie stalowo-betonowej klasy V
– 700% j.o.,
klasy VI – 1000% j.o.,
klasy VII – 1500% j.o.,
– w szafie pancernej klasy VIII – 1700% j.o.,
klasy IX – 2000% j.o.
Pro publico bono – przyznajemy punkty za odpowiedzi b i c w pytaniach 15 i 16.
Pytanie 64
Artykuły „Rzeczpospolitej” oraz „Gazety Wyborczej” podawały różne dane dotyczące wypadków śmiertelnych na 100 osób. Według tych danych ginie od 9 do 15, a zatem, kto miał jakie źródła, takich odpowiedzi udzielał – przyznajemy punkty za 9 i za 15 osób.
A oto grupa osób, które w zasadny sposób zwróciły uwagę na niejasności:
Zbigniew Czech, Elżbieta Ćwietków, Zbigniew Drygalski, Halina Gajewska, Jarosław Grabda, Stanisław Grzebieluch, Jerzy Krawczyk, Wojciech Okoń, Feliks Słodkowski, Stanisław Żuk, a także PZU Życie Rypin
Szczególne podziękowania należą się Panom: Jarosławowi Grabdzie z Biura Ubezpieczeń, Stanisławowi Grzebieluchowi z Wrocławia, Jerzemu Krawczykowi z PZU Warszawa oraz Feliksowi Słodkowskiemu z Pyrzyc, którch listy były napisane w taki sposób, że czytanie dowodów ich racji było przyjemnością. Jeśli były cytaty, to oczywiście z podaniem źródła i opisem bibliograficznym jak należy. To miło, że są osoby, które pamiętają o podstawowych zasadach argumentowania i przytaczania racji popartych cytatami. Dziękuję.
Andrzej Fesnak
Jeśli chciałbyś się podzielić swoimi uwagami: afesnak@fts.pl Możesz je również przefaksować pod numer (0...22) 827-55-07(08) lub pod numer faksu „Gazety Ubezpieczeniowej”. Zapraszam.
Akademia Ubezpieczeń 2003 - ostateczne wyniki
ZŁOTO – powyżej 91 pkt.
1. Żuk Stanisław, 97, PZU Życie SA
2. Koteras Jakub, 96, PZU/Agencja Anny Wolfart
Tracz Bożena, 96, Nordea Polska SA, Inter Polska
3. Dutka Robert, 95, PZU SA
Jabłoński Waldemar, 95, PZU Życie SA
Król Wiesław, 95, FMG SA, Amplico AIG Life
Lewandowski Zbigniew, 95, PZU Życie SA
Sosnowski Stanisław, 95, PZU Życie
Wolfart Filip, 95, PZU SA Agencja
4. Gajewska Halina, 94, PZU SA
Krawczyk Jerzy, 94, PZU Życie SA, PZU SA
Mikołajczyk Zbigniew, 94, CU Polska SA
Ostrowska Zdzisława, 94, TUiR Warta SA
Szczepaniak Agnieszka, 94, PZU SA
Szczepaniak Tomasz, 94, PZU SA
5. Drygalski Zbigniew, 93, Konzeption SA
Grabda Jrosław, 93, TUiR Warta SA, Ergo Hestia SA,
Daewoo SA
Hanusiak Józef, 93, Compensa Życie SA, Compensa SA
Jasiński Stanisław, 93, Konzeption SA
Kaczmarska-Wachal Barbara, 93, Heros SA
Kalityńska Irmina, 93, Compensa Życie SA
Sobczyszyn Stanisław, 93, FMG,
Stawikowski Krzysztof, 93, Agencja
Szczepaniak Jerzy, 93, PZU SA
6. Górniak Stanisław, 92, Multiagent min. HEROS SA
Grzelak Alicja, 92, PZU SA
Kurbel Eugeniusz, 92, PZU SA
Słodkowski Feliks, 92, Warta, Compensa, Samopomoc,
Inter Polska
Warchał Elżbieta, 92, FMG
7. Antecki Adam, 91, multiagent-BODiS „Kariera”
Ćwietków Elżbieta, 91, Nordea SA
Sułek Andrzej, 91, FMG SA
SREBRO – 81–90 pkt.
8. Czech Zbigniew, 90, Agropolisa, Amplico
Góral Stanisław, 90, FMG International SA
Jagiełło Anna, 90, Amplico AIG Life
Komorowska-Toporek Aurelia, 90, Agencja Własna
Kruk Elżbieta, 90, Nordea Polska SA
Lipowski Andrzej, 90, FMG International SA
Majchrzak Krystyna, 90, FMG International SA
Michalak Anna, 90, FMG International SA
Rowiński Andrzej, 90, FMG International SA
Sadowska Elzbieta, 90, TUiR Warta SA
9. Kogutek Maciej, 89, Vienna Life SA
Krymarys Iwona, 89, studentka
Patynowski Dariusz, 89, Generali TU SA
Peikert Joanna, 89, Agencja PZU SA
Wojtowicz Marian, 89, PZU SA, Ergo Hestia
10. Okoń Wojciech, 88, Amplico AIG Life
Rogalska Alicja, 88, PZU SA
11. Choromańska Bożena, 87, CU – Pośred. Ubezp.
Choromański Dariusz, 87, CU
Grzebieluch Stanisław, 87, Allianz Polska SA
Płóciennik Anna, 87, CU Agencja/Choromański
Puła Adam, 87, TUiR Warta SA
Tański Mariusz, 87, CU Pośred. Ubezp. /Choromański
12. Cichocki Mariusz, 86, TUiR Warta SA
Gąsiorowski Krzysztof, 86
Kosek Jowita, 86, TUiR Warta SA, Nordea Polska SA
Strzelecka Krystyna, 86, Multiagencja
13. Grabarczyk Tadeusz, 85, Amplico AIG Life
Korczyński Artur, 85, CU
Ziembicki Piotr, 85, Amplico AIG Life
14. Kaliszuk Barbara, 84, Vienna Life, TUiR Warta SA
15. Chwedoruk Jan, 83, Agencja
Kowzan Wiesława, 83, PZU SA i PZU Życie SA
Malinowski Andrzej, 83, PZU SA
16. Bełdowski Marek, 81, PZU Życie SA
Młodyszewski Piotr, 81, Nordea Polska SA
BRĄZ – 80–71 pkt.
17. Ostapowicz Krystyna, 80, Compensa Życie
18. Łękawska Gabriela, 78, Agencja Asura
19. Malicki Lech, 77, Gerling Polska Życie SA
Ziółkowski Ryszard, 77, PZU SA
20. Kotyński Krzysztof, 76, Credit Suisse&Pensions
21. Mazurkiewicz Sylwester, 74, Prevoir-Vie
22. Olszewski Waldemar, 72, Allfinanz
|
